PAR006 - Έλος Χρυσής Ακτής
Περιγραφή Λεπτομερή στοιχεία Φωτογραφίες Βιβλιογραφία Το απογραφικό δελτίο σε pdf
Περιγραφή | |
Το έλος Χρυσής Ακτής βρίσκεται περίπου 1,2 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του οικισμού Δρυός στην Πάρο. Πρόκειται για μικρό εποχιακό λιμνίο υφάλμυρου νερού με περιορισμένη ελοφυτική βλάστηση, που οριοθετείται από υποτυπώδεις θίνες. Το νερό στον υγρότοπο παρουσιάζει μεγάλη αυξομείωση στην στάθμη του, η οποία φτάνει στα χαμηλότερα επίπεδά (μηδενική στάθμη-κορεσμένο έδαφος) κατά τις αρχές του καλοκαιριού που συνεχίζεται μέχρι την πλήρωσή του με τις πρώτες βροχές και την τροφοδοσία του από το χειμέριο κύμα. Οι μικροποσότητες γλυκού νερού, προέρχονται κυρίως από υπόγειο υδροφορέα, που εκφορτίζεται στα όρια του υγρότοπου, τα κατακρημνίσματα αλλά και από παρακείμενο μικρό χείμαρρο. Ο υγρότοπος δέχεται σημαντικές πιέσεις και οχλήσεις κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, οι οποίες γίνονται εντονότερες και λόγω της ανύπαρκτης ενημέρωσης για τη σημασία του συγκεκριμένου τόπου. Η κοιλότητα καταλάμβανε στο παρελθόν μεγαλύτερο τμήμα προς τα βόρεια και βορειοανατολικά, που όμως επιχωματώθηκε και οικοδομήθηκε ενώ ενδιάμεσα κατασκευάστηκε ο κύριος δρόμος πρόσβασης προς την παραλία. Μια ακόμα πολύ σημαντική αλλοίωση είναι η μετατροπή της υγρής κοιλότητας σε χώρο στάθμευσης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Απαντώνται οι οικότοποι 1310 - Μονοετής βλάστηση με Salicornia και άλλα είδη των λασπωδών και αμμωδών ζωνών, 2120 - Κινούμενες θίνες της ακτογραμμής με Ammophila arenaria (λευκές θίνες) και 2110 - Υποτυπώδεις κινούμενες θίνες. Η βλάστηση αποτελείται κυρίως από αλόφυτα στο βόρειο και ανατολικό τμήμα και αμμόφιλα φυτά σε κινούμενες και υποτυπώδεις κινούμενες θίνες στο παραλιακό μέτωπο. Τέλος υπάρχουν τμήματα με δενδρώδη βλάστηση του γένους Tamarix περιμετρικά της κοιλότητας, στην οποία, κατά την περίοδο που πλημμυρίζει, παρουσιάζεται και υφυδατική βλάστηση του γένους Ruppia. Ο υγρότοπος προστατεύεται από το Γ.Π.Σ. Πάρου (ΦΕΚ 148/ΑΑΠ/2012) και από το Π.Δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων της Ελλάδας (Y422PAR006, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012) ενώ βρίσκεται εντός περιοχής χαρακτηρισμένης ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΦΕΚ 1455/Β/1975). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 4/2005, 9/2010. Απογραφείς: Γ. Κατσαδωράκης, Ν. Γεωργιάδης). |